- Кейәүгә сыҡҡас, тәүҙә Кинйәкәйҙә йәшәнек. Ирем колхоз председателе ине, көнө буйы эштә. Мин тәүге осорҙа эшләмәнем. Бер үҙемә өйҙә күңелһеҙ булғандыр инде, төшөнкөлөккә бирелеп киткәнмендер, шулай бер мәл ата-әсәйем янына ҡайттым да ҡабат Кинйәкәйгә китергә теләр-теләмәҫ кенә ултырам. Шул саҡта әсәйемдең ҡулына сыбыҡ алып, бер-ике һыҙырыуы етте, ирем эргәһенә йүгереп ҡайтып киткәнемде һиҙмәй ҙә ҡалдым. Өйгә килеп инһәм, ирем эштән ҡайтҡан, гармун уйнап ултыра. Уны күргәс, күңелем тулып китте. Йүгереп барып ҡосаҡлап алдым. Шунда уның ни тиклем яҡын, ҡәҙерле кеше икәнлеген аңланым...